Social Share

พ่อแม่ควรแยกห้องนอนกับลูกไหม? เมื่อไหร่ดี?

พ่อแม่ควรแยกห้องนอนกับลูกไหมนะ? แล้วควรแยกห้องนอนเมื่อไหร่ ?? แล้วช่วงอายุเท่าไหร่ถึงจะแยกห้องนอนลูกได้??? ข้อดี/เสียของการแยกเตียงนอนกับลูก หรือแยกห้องนอนกับลูก???? คำถามเหล่านี้ MommyDaddyLife หาคำตอบมาให้ค่ะ

สังคมครอบครัวแบบตะวันออก รวมถึงครอบครัวคนไทย มักจะไม่ค่อยแยกห้องนอนลูกกันเท่าไหร่ พ่อแม่ใช้ห้องนอนและนอนบนเตียงใหญ่ร่วมกับลูกไปจนกว่าลูกจะโตหรือเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น จะแตกต่างจากพ่อแม่ทางฝั่งตะวันตกส่วนใหญ่ พ่อแม่จะแยกห้องนอนกับลูก ตั้งแต่ลูกอายุยังน้อย หรือบางครอบครัวก็จัดห้องไว้สำหรับการเลี้ยงดูทารก แล้วใช้การติดตั้งกล้องวงจรปิดหรือ baby monitor เอาไว้ช่วยดูแลเรื่องความปลอดภัย ตั้งแต่แรกเกิดด้วย

แล้วควรแยกห้องนอนกับลูกเมื่อไหร่?

จริงๆ แล้วการแยกห้องนอนลูกก็ไม่ได้ต้องมีกฎเกณฑ์อะไรที่ตายตัว หรือตัวเลขอายุของลูกที่เป๊ะๆ ขนาดนั้นหรอกนะคะ สมาคมกุมารแพทย์แห่งสหรัฐอเมริกาได้ออกมาบอกว่า คุณพ่อคุณแม่สามารถแยกห้องนอนกับลูกได้ตั้งแต่อายุประมาณ 6 เดือนขึ้นไป แต่ควรเริ่มจากการแยกเตียงหรือที่นอนก่อน แล้วค่อยทำการแยกห้องนอนให้เป็นสัดส่วนอีกครั้ง

ดังนั้นในครอบครัวตะวันตกส่วนใหญ่พ่อแม่มักจะแยกห้องนอนลูกตั้งแต่ยังเป็นเบบี๋กันเลยค่ะ ซึ่งคุณพ่อคุณแม่บางคนอาจจะคิดว่าเด็กไป เดี๋ยวลูกเกิดอันตราย แต่ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ เพราะสมัยนี้เราสามารถติดตั้งกล้องวงจรปิดหรือ baby monitor ไว้ดูเด็กๆ ได้ตลอดเวลา

ข้อดีและข้อเสียของการนอนร่วม (co-sleeping) หรือไม่แยกห้องนอนกับลูก

Dr. Basora-Rovira กุมารแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์การนอนหลับที่ Children’s Health℠ และผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่ UT Southwestern ชี้ให้เห็นว่าการนอนกับลูกเป็นเรื่องปกติของครอบครัวในหลายประเทศทั่วโลก แต่ก็มีการโต้เถียงกันมากมายเกี่ยวกับผลกระทบทางร่างกายและจิตใจของการให้ลูกนอนร่วมเตียงกับพ่อแม่ บ้างบอกว่าจะช่วยลดปัญหาการเกิดภาวะหลับไม่ตื่นในทารก หรือ SIDS (Sudden Infants Death Syndrome) เพราะคุณพ่อคุณแม่สามารถดูแลลูกตอนหลับได้อย่างใกล้ชิด แต่ผลการศึกษาบางชิ้นก็ระบุว่าการนอนกับลูกเล็กอาจทำให้คุณภาพการนอนหลับทั้งพ่อแม่ลูกลดลง

ในขณะที่การแยกให้ลูกนอนคนเดียว จะมีผลดีกับลูก เช่น ช่วยให้อาการนอนหลับยากน้อยลง ลูกจะนอนนานขึ้น และตื่นกลางดึกน้อยลง ส่งผลให้มีปัญหาการนอนหลับในอนาคตน้อยลงไปด้วย

ข้อดีของการแยกห้องนอนให้ลูก

1. ทำให้ลูกรู้สึกมีอิสระ

ครอบครัวตะวันตกส่วนใหญ่ พ่อแม่มักจะให้ความสำคัญกับการให้อิสระลูก รวมถึงแม้แต่ทารกหรือเด็กเล็กก็ควรได้รับการเคารพในสิทธิส่วนบุคคลด้วย นอกจากนี้การให้ลูกนอนคนเดียว ยังเป็นการฝึกให้ลูกรู้จักการพยายามหลับด้วยตนเอง พอเมื่อถึงเวลาที่คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่หรือต้องออกไปทำธุระ ลูกก็จะสามารถสร้างวินัยในการนอนเองได้ ซึ่งการฝึกให้ลูกได้คุ้นเคยกับห้องของตัวเองได้ง่ายกว่าการฝึกนอนแยกห้องตอนโต

2. ส่งเสริมความมั่นใจมากขึ้น

การนอนคนเดียวและเข้านอนด้วยตัวเอง ถือเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่สำหรับเด็กเล็ก ถ้าหากลูกทำได้ ก็จะรู้สึกภาคภูมิใจและมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ซึ่งต่อมาจะกลายเป็นประโยชน์ต่อพัฒนาการ การเข้าสังคม และเป็นประโยชน์ในการสร้างตัวตนของเด็กๆ อีกด้วย

3. คุณพ่อคุณแม่มีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น

คุณพ่อคุณแม่หลายคนพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ด้วยการเสียสละและทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปกับการเลี้ยงดูลูก และการอยู่กับลูกตลอดเวลาอาจทำให้เกิดความเครียดสะสมได้ ดังนั้นการแยกห้องนอนกับลูก ไม่เพียงแต่จะมีประโยชน์กับตัวลูกเองเท่านั้น แต่ยังช่วยให้คุณพ่อคุณแม่มีเวลาอยู่กับตัวเองหลังช่วงเวลาที่ลูกเข้านอน ช่วยคลายความเครียด และใช้เวลาทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการบ้าง หากเป็นพ่อแม่ที่นอนดิ้น ก็จะสบายใจขึ้น เพราะจะได้ไม่เผลอนอนทับลูก

ข้อเสียของการแยกห้องนอนให้ลูก

ยากลำบากหากลูกหิวนมกลางดึก เพราะต้องคอยลุกขึ้นมาดูลูกในอีกห้อง เช่นเดียวกับการร้องไห้
มีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะหลับไม่ตื่นในทารกได้มากกว่าเพราะไม่มีคนคอยดูแลใกล้ๆ

ขอขอบคุณข้อมูล : theasianparent.com , parentsone.com , aboutmom.co

———–

สามารถติดตามข้อมูล #MommyDaddyLife เพิ่มเติมได้ที่

Facebook : mommydaddylifeofficial

TikTok : mommydaddylifeofficial

Youtube : mommydaddylife-MDL

Website : www.mommydaddylife.com